Obserwuj nas:
+48 663 882 916
biuro@hipnozazmiany.pl

Temat hipnoterapii dzieci budzi wiele niepokoju i kontrowersji wśród rodziców – postaram się więc przybliżyć  to zagadnienie .

Osoby,które szukają tej formy terapii ( dla siebie lub dla dziecka) zwykle  mają już pewne informacje na temat tego czym jest hipnoza i czemu jest ona tak niezwykle  skutecznym narzędziem terapeutycznym dlatego skupię się tutaj tylko na tej części faktów,które wyjaśnią czemu u dzieci często wystarcza jedna lub dwie sesje na rozwiązanie problemu.

Czynnik krytyczny,który znajduje się między Świadomością a Umysłem Podświadomym ( według „Modelu Umysłu” Geralda Keina) ocenia informacje ,takie jak sugestie. Im osoba starsza tym nowe informacje z większym oporem przechodzą przez Czynnik Krytyczny.

Dlatego dzieci znajdują się w tej wyjątkowej sytuacji, że informacje  i sugestie  omijają Czynnik Krytyczny Świadomego Umysłu i wędrują do Umysłu Podświadomego niemal bez wysiłku, ponieważ Czynnik Krytyczny dziecka nie został jeszcze w pełni rozwinięty.

Czynnik Krytyczny zaczyna się rozwijać między czwartym a piątym rokiem życia a w pełni jest rozwinięty w wieku około 12 lat.

To wyjaśnia czemu dzieci wierzą w świętego Mikołaja,wróżkę zębuszkę i miewają niewidocznych dla dorosłych przyjaciół. Dzieci wchodzą w stan hipnozy (samoistnie) częściej niż raz dziennie,np.podczas oglądania telewizji,gier komputerowych,zabawy w odgrywanie ról, marzeń,itp.

Dla dziecka stan hipnozy jest stanem naturalnym.

W trakcie sesji :

* hipnoterapeuta nie ma władzy nad dzieckiem- tylko prowadzi je we właściwym kierunku,

* hipnoza nie jest manipulacją lecz współpracą . Zmiany nie pojawią się, jeśli dziecko nie chce.

* sugestie hipnoterapeuty są ukierunkowane konkretnie na problem i nie zmieniają całego       zachowania dziecka ani jego osobowości,

* jeśli dana sugestia nie jest pożądana przez dziecko zostanie automatycznie odrzucona przez jego nieświadomy umysł.Działa mechanizm samoobrony.

* w trakcie sesji dzieci mogą co jakiś czas otworzyć oczy i jest to całkowicie normalne,

* dziecko nie może „utknąć” w hipnozie.

Zdarzyć się może , że po sesji hipnoterapii dziecko doświadczy wahań nastroju .

Jest to całkowicie normalne  i porównywalne do „skoku” całego systemu przed jego ponownym ustabilizowaniem się. Można to postrzegać jako część procesu ponownej kalibracji w mózgu. Nowe połączenia neuronowe są testowane a następnie wzmacniane.

Ponowna kalibracja zazwyczaj kończy się po tygodniu i od tego czasu jest utrwalana w systemie dziecka.

Należy pamiętać, że bez aktywnego udziału dziecka nie da się osiągnąć sukcesu. Aby zaistniała owocna współpraca dziecko musi pragnąć zmiany dla siebie.

Dorośli klienci dokładnie wiedzą czego chcą – mogą na przykład cierpieć i pragną zmiany.

U dzieci też może pojawiać się cierpienie związane z zaistniałą sytuacją, ale chęć zmiany i pracy już niekoniecznie.

Często to rodzice cierpią bardziej z powodu problemów dziecka niż ono samo (np. z powodu braku koncentracji, niechęci do nauki, lęku przed ciemnością, itp.).

Wyzwaniem staje się  tu osiągnięcie wystarczającej motywacji po stronie dziecka, niezbędnej do przeprowadzenia udanej sesji.

Z  najmłodszymi dziećmi między drugim a czwartym  rokiem życia sesja może odbywać się poprzez zabawę, która w tym wypadku staje się formą hipnozy poprzez skoncentrowanie uwagi, zaangażowaniu wyobraźni a także dysocjacji.

Na ten ostatni element hipnotycznej roli zabawy chciałam zwrócić szczególną uwagę – dysocjacja pozwala dziecku nabrać dystansu do problemu lub trudnej sytuacji a reprezentanci w postaci laleczek lub maskotek przeżywający podobne trudności jak dziecko stają się jego bohaterami wspierającymi w zmianie.

W procesie hipnoterapii dzieci bardzo ważnym elementem jest ten magiczny trójkąt rodzic – dziecko – hipnoterapeuta.

Bez zaufania rodzica do terapeuty i współdziałania trudno jest uzyskać zaufanie dziecka .

Często się też zdarza ( w zależności od problemu), że potrzebna jest praca  (oprócz pracy indywidualnej z dzieckiem) na systemie rodzinnym i tu gotowość i otwartość rodziców jest kluczowa.

Trudno oczekiwać, żeby dziecko po przepracowaniu sytuacji/problemu związanego na przykład z relacjami w rodzinie (np. rozstaniem rodziców) zaczęło inaczej funkcjonować, jeśli nadal któreś z rodziców wciąga je w emocjonalne rozgrywki z drugim z rodziców.

Jest to sytuacja hipotetyczna i przykładowa, ale dość prawdopodobna.

Każda rodzina i każde dziecko jest inne i każde ma prawo do szczęśliwego dzieciństwa.

Hipnoterapia jest szybkim, bezpiecznym i skutecznym sposobem, żeby pomóc osiągnąć dobrostan emocjonalny niezbędny do dobrego i szczęśliwego funkcjonowania.

Beata Gancarczyk

Beata Gancarczyk

Udostępnij:
blog

Powiązane artykuły

Hipnoterapia dzieci

Temat hipnoterapii dzieci budzi wiele niepokoju i kontrowersji wśród rodziców – postaram się więc przybliżyć  to zagadnienie . Osoby,które szukają tej formy terapii ( dla

Czytaj więcej »
Hipnoterapia żałoby

Temat żałoby towarzyszy nam od zawsze. Strata bliskiej osoby, czy to poprzez śmierć czy opuszczenie, strata pracy, majątku, zdrowia, poronienie… Doświadczamy ich niezależnie od wieku,

Czytaj więcej »
Hipnoza Regresyjna

Co to jest hipnoza regresyjna? Regresja to inaczej cofanie się. W hipnozie regresja oznacza cofnięcie się do tych wydarzeń w naszym życiu, które mogły mieć

Czytaj więcej »
komentarze

zostaw komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *